Over mij

Ruim twintig jaar geleden werd ik na een griepje niet meer fit en intense vermoeidheid bleef.

Ik was 16 en viel uit op school. Mijn klasgenoten liet ik achter. Mijn leven liet ik achter. Zo voelde het. Mijn hart was gebroken. Ik wilde niet wat er gebeurde en ik raakte gefrustreerd door het totáál andere leven met de chronische moeheid.

 

Zodra ik wakker werd, dacht ik meteen weer aan de dingen die zo moeilijk gingen. Ik stond er mee op en ik ging er ook weer mee naar bed.  Ik voelde me rot over alle rottigheid en ik dacht vooral aan alles wat er miste in mijn leven. En ik gaf mezelf op de kop: Ik had het niet goed gedaan. Ik had gefaald.

 

In de jaren die volgden, werkte ik hard om er wat van te maken. Maar ik kwam nauwelijks vooruit, vond ik zelf.

Elke stap die ik zette, voelde als lopen door een moeras. Vooral als ik naar anderen keek, voelde ik een flinke portie jaloezie.

Waarom moest mij dit overkomen?

 

Tot een wijze vrouw tegen me zei: je hebt nog zoveel talenten en we leven in een moderne wereld met internet. Kijk eens naar de kansen die er zijn én naar de stappen die je al gezet hebt!

 

Langzamerhand besefte ik me dat ik – ondanks de uitdagende omstandigheden – toch een keuze had. Ik keek met dankbaarheid naar wat er WEL in mijn leven was en ik stofte mijn talenten en dromen af die ik had begraven. 
Mijn kritische kijk en hoge lat zorgden er namelijk voor dat het leven vooral zwaar en dof voelde terwijl ik juist nog toffe dromen had (zoals studeren en reizen) die ik wél graag wilde waarmaken!

 

Mijn eigen doorbraak kwam toen ik écht fijne coaches op mijn pad kreeg en van hen leerde hoe ik met een heel andere en veel lichtere blik naar mijn leven kon gaan kijken.

Ook al voelde de tegenslag als een uitdaging die ik niet kon winnen… ik kon van een aantal dingen wél wat leren. You win or you learn.

 

Eindelijk accepteerde ik mijn situatie zonder het mezelf kwalijk te nemen. Ik leerde te voelen wat ik werkelijk wilde en durfde weer keuzes te maken die bij mij passen. Zo nam ik afscheid van de kerk/religie waar ik mee was opgegroeid, vierde ik mijn 30e verjaardag in New York en ben ik in deeltijd gaan studeren. Op mijn 33e rondde ik de HBO opleiding tot toegepast psycholoog af en ben ik mij specifiek gaan richten op het coachvak. Nog een droom die uitkwam!

 

Ik ben de coach geworden die ik zelf graag veel eerder in mijn leven had willen hebben.

Ik weet nu: iedereen heeft z’n eigen uitdagingen om aan te gaan in dit leven en dat kan op een manier die zoveel lichter voelt dan de manier die we vaak al hebben geprobeerd.

 

 

Ik ben een soort dartelend kind, altijd nieuwsgierig naar en enthousiast over nieuwe ontdekkingen. Ik denk in beelden en ben daarom dol op metaforen en verhalen! Bij mij stel je je navigatie in, surf je op de golf, breng je de trein in een andere richting en speel je vooral het schaakspel niet mee.

 

Ik houd ervan alles een beetje luchtig te houden. We maken het zelf vaak al zwaar genoeg, dus laten we vooral wat Lichter Leven.