De grens… zie jij hem liggen? Of ben je er al over voordat je er erg in hebt? Nog even dit, nog even dat… Als ik dit af heb, dan ga ik rust pakken. Niet doen wat je eigenlijk zou moeten doen om goed voor jezelf te zorgen.
Humeurig
Het gevolg van steeds over je grens gaan is dat je te weinig overhoudt om echt weer op te laden. Je herstelt niet. In tegendeel: Je voelt je labiel, prikkels komen sneller en harder binnen en je voelt je humeurig. Dit is niet hoe jij het wilt, maar het lijkt zich telkens te herhalen.
Grensgeval
Afgelopen week was ik op vakantie in Frankrijk. Ik maakte daar een echt ‘grensgeval’ mee wat me inspiratie gaf om deze blog te schrijven. Ik vind grenzen bewaken en de verleiding weerstaan eroverheen te gaan namelijk nog niet zo makkelijk, zeg ik eerlijk. Tegelijk staat zelfzorg voor mij op nummer 1.
Logeeradres
Ik ben dus op vakantie en ik logeer bij mensen die op de grens in Frankrijk wonen. Hun huis staat op slechts 400 meter van de Zwitserse grens. Ik loop ’s avonds graag nog even een klein eindje buiten. Het doet me goed om voor de nacht nog even buiten te zijn. Ook al ben ik vandaag erg moe van de dag, ik wil graag nog even die Zwitserse grens opzoeken. 400 meter naar rechts lopen, hadden ze gezegd. Dat is niet ver. Dat kan ik wel. Lijkt me leuk.
Bellen
Dus ik loop en loop. Nergens zie ik de grens! De weg gaat omhoog en ik geniet van het landschap met bergen op de achtergrond. Het is al flink schemerig. In de verte hoor ik bellen rammelen van koeien die lopen te grazen. In mijn lichaam gaan ook al bellen af. Alarmbellen 😉
400 meter
Ik word nu echt moe. Waar is die grens? Hoever is 400 meter eigenlijk? Ik bedenk me ineens dat ik die grens natuurlijk al lang gepasseerd ben. Waarschijnlijk al voordat ik de rammelende koeien tegen kwam. Dus weer terug.
Fluiten
Weer lopen en lopen en serieus… het is een piepklein rood/wit paaltje! Ik zie hem nu!
Moe kom ik weer thuis. Mijn oren fluiten een beetje. Voor mij een teken dat ik zo snel mogelijk rust moet pakken.
Evaluatie
Dit heb ik niet zo handig aangepakt. Een korte evaluatie: Vooraf was ik al moe van de dag. Ik wilde tóch nog éven die grens opzoeken. Dat gedrag past wel bij mij. Nieuwsgierigheid duwt me vaak mijn grens over. Ik vind zoveel leuk! En dan is er nog de gedachte dat ik niets wil missen, want ik mis al zoveel. Aha. Interessant dat dit gebeurde! Interessant ook om de gedachte erachter te onderzoeken. Hier kan ik weer wat mee voor een volgende keer.
Grens
Herken jij dit gedrag ook, met jouw eigen overtuigingen erachter?
Dit is een mooie metafoor over hoe het vaak gaat: je denkt dat je nog wel ‘dit of dat’ kunt doen, want je wilt toch ook …, omdat…
En trouwens het is nog maar een klein beetje lopen. Wat is 400 meter nu. Maar als je eenmaal aan de gang bent, gaat het toch weer anders en is 400 meter ineens 800 meter.
Is ‘dit of dat’ ineens een paar uur verder en is jouw tank meer dan leeg. De grens gepasseerd zonder dat je het in de gaten hebt gehad. Of je hebt er niet bij nagedacht dat je ook nog weer ‘terug’ moet. 400 meter naar de grens toe lopen gaat wel, maar daar komen in ieder geval nog 400 meter bij om terug te komen.
Gevoel
De kunst is om te leren je grens te gaan voelen. De signalen te herkennen die je grens aangeven. Want die signalen zijn er echt tijdig. Het is zelden ‘BAM’ bereikt. Dat rood/witte paaltje komt echt wel in je vizier als je er aandacht voor hebt. De kunst is om de signalen te voelen, te herkennen en te erkennen. Jezelf daarin te bewaken zodat je de verleiding weerstaat om over je grenzen te gaan. Voorkomen in plaats van genezen. Zodat je kunt werken aan herstel. Je snapt me.
Focus
Nu kun je zeggen: “Ja, maar ik wil me niet steeds focussen op mijn grens!” Ik snap heel goed dat je dat zegt. En dat zal ik je ook niet adviseren. Toch zit er ruimte tussen ‘je grens in de gaten houden’ en ‘focussen op jouw grens’. Hoe meer je in contact bent met je eigen lichaam en de signalen herkent, hoe minder moeite het je zal kosten om je grens te herkennen en te respecteren. Zo voorkom je dat je pas bij 800 meter bedenkt dat je de 400 meter grens al lang voorbij bent.
In kaart brengen
Breng de komende week je eigen grens-signalen in kaart. Let op de signalen van je lichaam en noteer ze, zodat je een ‘routekaart’ krijgt op weg naar jouw Lichter Leven. Noteer jouw signalen als reactie onder deze blog.
Liefs,
Marieke
Kwalisite
Wat een mooie blog Marieke!
Het is toch zó verleidelijk, nog éven dit, nog éven dat en dan ga ik écht rusten……..
Ja, echt he! En dat geldt natuurlijk voor iedereen. We gaan vaak veel te lang door. Bedankt voor je reactie!
Mijn aandacht gaat naar ‘Ik was al moe maar ik wilde toch nog even de grens opzoeken’. Dat kan ook een bewuste keuze zijn, zoals in jouw geval. De ervaringen die je daarmee opdoet zijn misschien niet leuk. Maar altijd helpend. Daarom wilde je die grens ook opzoeken. Mooie blog Marieke.
Bedankt, Joycet. Elke situatie is weer leerzaam op zich. Het leven is een grote leerschool 🙂
Wonderschone blog Marieke????
Bedankt, Simone!
Hoi Marieke, mooie blog! Wat bedoel je met er is ruimte tussen je grens in de gaten houden en focussen op je grens. Ik begrijp dit niet. Verder mooi voorbeeld hoe het werkt met grenzen en in dit geval wist je waar die was maar zag je hem niet.
Dank voor je reactie! Je kunt tijdens een activiteit of situatie je eigen grenssignalen ontspannen in de gaten houden en opmerken, herkennen en respecteren. Wanneer je je focust op je grenssignalen kan het zijn dat je je meer focust op de signalen dan op wat je aan het doen bent en dat lijkt me niet de bedoeling. Er zit dus ruimte tussen ontspannen opmerken en met spanning focussen ‘wanneer voel ik mijn signalen’. Dat laatste hoeft helemaal niet. Ontspannen in de gaten houden en opmerken is voldoende. En daar dan actie op ondernemen 😉 Ik hoop dat het zo wat… Lees verder »